Niektórzy z nas mieli szczęście i spali dość długo ? cztery godziny. Wyjazd do Lisbony zaczynał się dość wcześnie ? 6 rano sprzed budynku goszczącej nas szkoły. Ekscytacja wśród uczniów nie minęła. Wszyscy opowiadali z zadowoleniem o swoich warunkach lokalowych. 250 km do Lisbony minęło szybko. W autokarze nawiązywały się nowe znajomości i odświeżone zostały te starsze, z Polski. Lisbona nas zachwyciła. Historyczne budowle tchnęły duchem przeszłości, opowiadając głównie o odkryciach geograficznych Portugalczyków. Widok sarkofagu, w którym spoczywał Vasco da Gama uświadomił nam jak bardzo blisko znaleźliśmy wielkich wydarzeń historycznych, które trwale zmieniły świat setki lat temu. Mnie osobiście zdumiała ogromna duma Portugalczyków z ich narodowych poetów. Niemalże za każdym rogiem napotykaliśmy jakiś pomnik, statuę, bądź nazwę ulicy czy skweru, która miała opiewać wspaniałość wieszczy i miłość do piękna języka portugalskiego. Cuda architektoniczne urzekały, a obserwacja mieszkańców przy pracy uspokajała, uświadamiając jednocześnie, że można żyć wolniej, a i tak zajdzie się do wyznaczonego wcześniej celu. Pierwsze spotkanie z kulturą i dziedzictwem narodowym Portugalii zaliczyliśmy do bardzo udanych.